2015 թվականի մարտի 10 ից Վերիշեն համայնքում մեկնարկեցինք Մեծ եղեռնի 100-ամյակին նվիրված գեղարվեստական ֆիլմերի 10-օրյակ. Տավյանի եղբայրներ՝ Արտույտների ագարակը, Ժիրայր Ավետիսյան ՝ Ձորի Միրոն, Անրի Վերնոյ՝Մայրիկ:1-ին երեք օրերին, Վեիշենի միջնակարգ դպրոցի դահլիճում, ցուցադրեցինք Անրի Վերնոյի Մայրիկ ֆիլմը: Մայրիկ ֆիլմը նկարահանվել է 1991թ-ին: Ֆիլմը պատմում է Հայոց ցեղասպանության մասին և ներկայացնում ֆրանսիա գաղթած մի հայ ընտանիքի պտմություն:
Ֆիլմը պատմում է 1921թ. հայոց ցեղասպանության ժամանակ Մարսել տեղափոխված հայ ընտանիքի մասին: Վեցամյա երեխայի հիշողությունների միջոցով ներկայացվում է ընտանիքի պատմությունը՝ պարուրված սիրով և հոգատարությամբ : Ազատ Զաքարյանը նավահանգիստ է իջնում ծնողների և երկու մորաքույրների հետ: Ընտանիքի մեծերը շատ բաներից են իրենց զրկում երեխայի լավ կրթության և ինժեներ դառնալու համար:
Ֆիլմում երևում է , թե թուրքերը ինչպես են դաժան ու անողոք կտտանքների ենթարկում հայերին և այնուհետև գնդակահարում:Չնայած նրանց այդպիսի վերաբերմունքին , հայերը հպարտ ու առնական ոգով տենչում են ապրել, որ ամբողջ աշխարհին պատմեն այդ բարբարոսների կողմից իրագործված գործողությունների մասին:Ֆիլմերի ցուցադրությունները դեռ շարունակական են:
Ներկա գտնվող աշակերտներն ու ուսուցիչները մեծ հուզմունքով, ցավով և արցունքոտված աչքերով էին դիտում ֆիլմը: Ընթացքում ոմանք քննարկում էին ֆիլմի հետգա ընթացքը, ոմանք կիսվում տպավորություններով , իսկ ոմանք էլ ևս մեկ անգամ հիշում ու մղկտում էին այն անմեղ զոհերի համար , որոնք անցել են այդ ոճրագործների թրի տակով:
Ես այնքան չզարմացա ավագ դասարանցիների մեկանաբանություններից ու քննարկումներից, որքան 7-րդ դասարանի մի աշակերտի տպավորություններից, որն ամեն մի դրվագ մեծ հուզմունքով ու սևեռուն հայացքով էր դիտում, ու պատմում իր ապրումների մասին: Դա նշանակում է, որ մեր գալիք սերունդն էլ հիշում ու պահանջում է, զգում ու տենչում է , որ մեղավորները պատժվեն :
Հայը կմնա պահանջատեր , քանի դեռ չի պատժվել ու ողջ աշխարհի կողմից չի ճանաչվել մարդկության պատմության ամենազազրելի հանցագործություններից մեկը ՝ Հայոց Ցեղասպանությունը:
Комментариев нет:
Отправить комментарий